16.2.14

Η θρησκεία των Εβραίων και οι Έλληνες

Τα Ελληνιστικά κράτη που δημιουργήθηκαν μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και κυρίως αυτό των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο και των Σελευκιδών στη Συρία, αποτέλεσαν το πεδίο όπου συναντήθηκαν και ήρθαν σε ώσμωση αλλά και αντιπαράθεση οι Έλληνες και οι Εβραίοι. Ας θυμηθούμε την μετάφραση των εβδομήκοντα, όπου 72 ελληνόγλωσσοι Εβραίοι με πρόνοια του

Πτολεμαίου Β´ του Φιλάδελφου και τη συνδρομή του Δημήτριου Φαληρέα, επιμελητή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μετέφρασαν τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης από την Εβραϊκή στην κοινή Ελληνιστική γλώσσα, στα μέσα του 3ου πΧ αιώνα, για τους Εβραίους υπηκόους του βασιλείου, κατοίκους κυρίως της Αλεξάνδρειας, που μιλούσαν περισσότερο την Ελληνική και λιγότερο την Εβραϊκή γλώσσα. Όπως και πολλά άλλα εβραϊκά κείμενα μεταφράσθηκαν στην ελληνιστική γλώσσα εκείνη την περίοδο. Τα Ελληνικά ήταν η κυρίαρχη γλώσσα για πολλούς αιώνες στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Εκείνη την περίοδο η Ιουδαία ήταν στην κυριαρχία του βασιλείου των Πτολεμαίων.
Μετά το 198 πΧ που η περιοχή της Ιουδαίας πέρασε στην κυριαρχία του βασιλείου των Σελευκιδών της Συρίας, ακολουθήθηκε από τους Σελευκίδες και κυρίως τον Αντίοχο Δ´, μια πολιτική βίαιου εξελληνισμού, που οδήγησε στην εξέγερση των Μακκαβαίων και στην αποκατάσταση της θρησκείας τους το 164 πΧ με τη νίκη τους επί του Αντιόχου Δ´. Μια σύγκρουση που είχε και χαρακτηριστικά εμφύλιας διαμάχης μιας και υπήρχαν ισχυρές τάσεις κυρίως στην αριστοκρατία αλλά και σε θρησκευτικές παρατάξεις που ήθελαν την ενσωμάτωση ελληνιστικών στοιχείων στη ζωή τους. Εκείνη την περίοδο οι Μακκαβαίοι, στην αναζήτηση συμμάχων είχαν στραφεί και προς τη Ρώμη αλλά και σε δυνάμεις στην Ελλάδα, κυρίως στη Σπάρτη, με την οποίαν, το βιβλίο των Μακκαβαίων γράφει ότι είχαν παλαιούς δεσμούς.

Οι Έλληνες για πολλούς αιώνες είχαν επαφές αλλά και αντιπαράθεση με τους Φοίνικες, Χαναναίους οι οποίοι κατοικούσαν στη βόρεια Χαναάν, στη θέση που είναι ο σημερινός Λίβανος. Με τους Φοίνικες οι Έλληνες ήταν για πολλούς αιώνες σε ανταγωνισμό για τον έλεγχο του εμπορίου στη Μεσόγειο αλλά και σε επαφές, αφού αξιοποίησαν το Φοινικικό αλφάβητο, με το οποίο καταγράφονταν φθόγγοι αντί συλλαβών. Εξάλλου σύμφωνα με την παράδοση, ιδρυτής της Θήβας ήταν ο Κάδμος ένας πρίγκηπας από τη Φοινίκη.
Ο Γιαχβέ, ο Ιεχωβάς, ήταν ένας θεός μιας φυλής στο νότο της Παλαιστίνης, των Ιουδαίων. Επτά έθνη μοιράζονταν τη γη της Παλαιστίνης όταν ήταν κάτω από την κυριαρχία των Ασσυρίων.

3.2.14

το στρες και τα βλαστικά κύτταρα

Σύμφωνα με δύο πρόσφατες δημοσιεύσεις στο περιοδικό Nature, εδώ  και εδώαπό την Haruco Obokata, βιολόγο στο Κόμπε της Ιαπωνίας, έγινε δυνατή η δημιουργία βλαστικών κυττάρων, υποβάλλοντας απλά τα κύτταρα σε συνθήκες στρες και κυρίως με έκθεση σε όξινο περιβάλλον. Δύο άρθρα γι αυτή τη σημαντική ανακάλυψη έγιναν στο ΒΗΜΑ scienceΠρος επανάσταση στην εξατομικευμένη ιατρική στις 29 Ιανουαρίου και Τα βλαστικά του στρες!, στις 3 Φεβρουαρίου 2014.

Τα βλαστοκύτταρα είναι αδιαφοροποίητα κύτταρα τα οποία παραμένουν στους διάφορους ιστούς και τα όργανα του σώματος, μετά την ανάπτυξη του εμβρύου και τα οποία χρησιμεύουν σαν μήτρες για την αναγέννηση των ιστών και των οργάνων στα οποία βρίσκονται και τα οποία ονομάζονται πολυδύναμα(multipotent) βλαστοκύτταρα των ενηλίκων(ή adult stem cells). Τα ερεθίσματα, σήματα, που δέχονται από το ιστικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, τα οδηγούν και στις αντίστοιχες διαφοροποιήσεις, τόσο στη διάρκεια της ανάπτυξης και τη διαφοροποίηση των ιστών, όσο και για τις ανάγκες αναγέννησης των φθαρμένων ιστών και των κυττάρων που πεθαίνουν.   Στον ενήλικo οργανισμό υπάρχουν περίπου 20 διαφορετικά είδη τέτοιων βλαστοκυττάρων. Έχει αποδειχθεί όμως πειραματικά ότι κάτω από την επίδραση κατάλληλων ερεθισμάτων μπορεί να εξελιχθούν και σε κύτταρα διαφορετικών ιστών από αυτών στους οποίους βρίσκονται, διατηρώντας δηλαδή μέρος της αρχικής τους πολυδυναμίας.
Φαίνεται ότι τα βλαστοκύτταρα αποτελούν μια μεγάλη ελπίδα, τη μεγαλύτερη ίσως, για την αναγέννηση των ιστών του ανθρώπινου σώματος, οποιουδήποτε ιστού, της καρδιάς, του εγκεφάλου, του ήπατος, των νεφρών  κλπ και να αντιμετωπιστούν προβλήματα που σήμερα φαίνονται άλυτα. Θα αποτελέσει επανάσταση  στην αντιμετώπιση των ασθενειών αλλά και της επιβίωσης. Η ανακάλυψη αυτή φαίνεται να απλοποιεί κατά πολύ τη δημιουργία τους από τον ίδιο οργανισμό που θα τα δεχθεί, σε σχέση με τις μέχρι τώρα μεθόδους.

Ταυτόχρονα αυτή η ανακάλυψη ίσως οδηγήσει και σε μια διαφορετική κατανόηση της καρκινογέννεσης. Τα καρκινικά κύτταρα αποτελούν κλώνους αδιαφοροποίητων κυττάρων, όπως είναι δηλαδή και τα βλαστοκύτταρα, τα οποία φαίνεται ότι  σε συνθήκες οξέωσης, δημιουργούνται μέσα σε τέτοιο περιβάλλον στο οποίο μπορούν και αναπαράγονται συνεχώς, χωρίς όμως να προχωρούν στη διαφοροποίησή τους, όπως γίνεται με το μεγαλύτερο μέρος των απογόνων των βλαστοκυττάρων. Όπως έγινε αναφορά και στην ανάρτηση Ο καρκίνος και το φαινόμενο(effect) Warburg, τα καρκινικά κύτταρα, που αποτελούν κλώνους αδιαφοροποίητων κυττάρων ή βλαστοκυττάρων κάποιου ιστού,  χρησιμοποιώντας κυρίως την αναερόβια μέθοδο παραγωγής ενέργειας, παράγουν τοπικά συνεχώς μεγάλες ποσότητες γαλακτικού οξέος, διατηρώντας ένα σταθερά όξινο ιστικό περιβάλλον, που ευνοεί τη μη διαφοροποίησή τους, και μπορεί ίσως να εξηγήσει τη γέννηση και την εξέλιξη του καρκίνου σε κάποιο ιστό. Σε αντίθεση με ένα υγιή ιστό στον οποίον δεν υπάρχουν σχετικά σταθερά αυτές οι συνθήκες και τα βλαστοκύτταρα ακολουθούν το δρόμο της διαφοροποίησης στον αντίστοιχο ιστό. 
Οι αρχικές συνθήκες οξέωσης σε κάποιους ιστιούς, που μπορεί να δημιουργήσουν αδιαφοροποίητα κύτταρα, μπορούν να προκύψουν από πολλές διαφορετικές καταστάσεις.

Επίσης:
-Η υποξία και ο καρκίνος. Μια διαφορετική προσέγγιση;
-Τα βλαστοκυτταρα

                                                                                                              Δ. Πετρίδης