Ελπίζω ο Ρωμανός να μη μπαίνει στο facebook. Του Ανδρέα Πετρουλάκη. (από το Protagon)

Ο μαγνητικός συντονισμός Σούμαν και η εγκεφαλική δραστηριότητα.

Ανάμεσα στην επιφάνεια της γης και το κατώτερο στρώμα της ιονόσφαιρας, περίπου στα 55 Km, δημιουργείται μια κλειστή κοιλότητα συντονισμού, ένα αντηχείο, μέσα στο οποίο έχουν εντοπιστεί ηλεκτρομαγνητικά κύματα στις πολύ χαμηλές συχνότητες της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, από τα 3 μέχρι τα 60 Hz με διακριτές κορυφές στα 7.8 Hz ως βασική συχνότητα και στις αρμονικές με αυτήν συχνότητες 14.3, 20.8, 27.3, και 33.8 Hz. Την ύπαρξη αυτής της Η/Μ δραστηριότητας της είχε προβλέψει με μαθηματικό τρόπο ο Γερμανός φυσικός  Winfried Otto Schumann το 1952.

Το αίτιο αυτής της ηλεκτρομαγνητικής δραστηριότητας θεωρείται ότι είναι οι συνεχείς ηλεκτρικές εκφορτίσεις που γίνονται από τους κεραυνούς και τις αστραπές από τις καταιγίδες. Υπολογίζεται ότι κάθε στιγμή συμβαίνουν 1.000 καταιγίδες σε όλη τη γη, με πάνω από 50 κεραυνούς ή αστραπές το δευτερόλεπτο. Η ηλεκτρομαγνητική ηχώ κάθε κεραυνού διατρέχει όλη την επιφάνεια του πλανήτη 8 φορές μέσα σε ένα δευτερόλεπτο.

Το εντυπωσιακό είναι ότι το φάσμα της  ηλεκτρομαγνητικής συχνότητας Σούμαν, στην οποίαν πάλλεται η ατμόσφαιρα της γης είναι  ίδια με το φάσμα των συχνοτήτων στις οποίες λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος αλλά και ο εγκέφαλος των θηλαστικών. Πράγματι ο εγκέφαλος στην ήρεμη κατάστασή του όταν παράγει τα κύματα α, από 7 μέχρι 12 Hz, που εμφανίζονται στην ηρεμία με τα μάτια κλειστά, είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τη βασική συχνότητα Σούμαν. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι τυχαίο. Φαίνεται ότι οι έμβιοι οργανισμοί εξελικτικά είναι εμβαπτισμένοι μέσα στις συχνότητες του παλμού της γης και λειτουργούν μέσα σ’ αυτό το εύρος.

Τα άλλα εγκεφαλικά κύματα, είναι τα  κύματα δ  στα 0.5-4 Hz που παρουσιάζονται στο βαθύ ύπνο, τα κύματα θ στα 4-8 Hz στο πρώτο στάδιο του ύπνου, τα κύματα β στα 14-30 Hz που εμφανίζονται στην εγρήγορση και τα κύματα γ στα 30-70 Hz στην νοητική δραστηριότητα. Γενικά η σκέψη και η ανώτερη νοητική δραστηριότητα, χωρίς να ξέρουμε τι υφής είναι, φαίνεται να παράγονται στα πλαίσια των β και γ εγκεφαλικών εκφορτίσεων.

Όπου υπάρχει ηλεκτρική δραστηριότητα παράγεται και ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Είναι γνωστό ότι τα όλα τα βιολογικά όργανα παράγουν ηλεκτρομαγνητικά πεδία, λόγω της ηλεκτρικής δραστηριότητας των ιόντων στα κύτταρα. Κάθε κύτταρο, κάθε οργανίλιο του κυττάρου, αλλά και κάθε όργανο έχει το δικό του ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Τα πιο ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία τα έχει ο εγκέφαλος και η καρδιά. Στον εγκέφαλο αυτή η ΗΜ δραστηριότητα εκφράζεται με την παραγωγή διαφορετικού μήκους κυμάτων, όπως είναι τα εγκεφαλικά κύματα που αναφέρθηκαν. Αυτή η ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα βρίσκεται μέσα στα πλαίσια των συχνοτήτων του συντονισμού Σούμαν που σαν μανδύας ή αγωγός  καλύπτει όλη τη γη.

.

Leonard Cohen - Almost Like the Blues

Ο Christian de Duve για τη φύση της συνείδησης. Υπάρχει πνευματική ενέργεια;

Από όσα γνωρίζουμε, οι συνειδητές εμπειρίες παράγονται από τη δραστηριότητα μιας λεπτής στιβάδας νευρώνων του φλοιού των ημισφαιρίων. Αναφερόμαστε στις συνειδητές εμπειρίες και όχι γενικά στην εγκεφαλική δραστηριότητα, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της  είναι μη συνειδητή. Μόνο τα σήματα που φθάνουν στον φλοιό γεννούν νοητικές εμπειρίες. (Αναφορά έχει γίνει και σε παλαιότερες αναρτήσεις, η συνείδηση και η νοημοσύνη και ο εγκέφαλος και η πλαστικότητά του).

Ο φλοιός αποτελεί μια λεπτή, εξειδικευμένη δομή που καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια του εγκεφάλου. Είναι η φαιά ουσία του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει τα σώματα των νευρικών κυττάρων, που είναι διατεταγμένα σε έξι στιβάδες, η μια πάνω στην άλλη. Ένα πυκνό δίκτυο με ένα τεράστια μεγάλο αριθμό διασυνδέσεων, συνδέει τα κύτταρα αυτών των στιβάδων. Αυτό το δίκτυο συνδέεται με τα υπόλοιπα κέντρα του εγκεφάλου και μέσω αυτών με ολόκληρο τον οργανισμό, με μια πυκνή μάζα ινών που αποτελούν τη λευκή ουσία. Αυτές οι ίνες είναι είτε αισθητήριες (κεντρομόλες) που μεταφέρουν αισθητήριες ώσεις από όλα τα μέρη του σώματος, είτε κινητικές (φυγόκεντρες) που στέλνουν ώσεις στους μυς.

Κάτω από τον φλοιό, πολυάριθμα νευρικά κέντρα γεφυρώνουν τις αισθητήριες και τις κινητικές ώσεις με οδούς που παρακάμπτουν τον φλοιό και για το λόγο αυτό διαφεύγουν της συνείδησης. Το σύνολο των αυτόνομων λειτουργιών του οργανισμού ρυθμίζεται έτσι με έναν ασυναίσθητο τρόπο. Όπως ρυθμίζονται και πολλές αυτόματες κινήσεις, για παράδειγμα αυτές που ρυθμίζουν τη θέση των οφθαλμών ή την ισορροπία του σώματος. Μερικοί από αυτούς τους αυτοματισμούς είναι εγγενείς. Άλλοι παράγονται με την εκμάθηση, κατηφορίζοντας δηλαδή από τον φλοιό, όπου έχουν τεθεί σε κίνηση, προς βαθύτερες ζώνες, όπου η φλοιώδης επιτήρηση φθίνει.

Το μεγαλύτερο μέρος των λειτουργιών του οργανισμού γίνονται χωρίς οι νευρικές ώσεις να φθάσουν στον φλοιό του εγκεφάλου. Ακόμη και όταν παρεμβαίνει η συνείδηση, ο εγκέφαλος μπορεί να επιτελεί ένα σημαντικό ποσοστό κρυφής επεξεργασίας πριν στείλει τις πληροφορίες στη συνείδηση.

Η εξέλιξη της νοημοσύνης στον άνθρωπο αντιπροσωπεύεται χαρακτηριστικά από την ανάπτυξη του εμβαδού του εγκεφαλικού φλοιού. Η Lusy, το νεαρό ανθρωποειδές που ανακαλύφθηκε στην Αιθιοπία, πρόγονος του ανθρώπου πριν 3-3,5 εκατομμύρια χρόνια, είχε ένα φλοιό εμβαδού 700 cm². Ο homo sapiens έχει φλοιό 2.000 cm².

Η συνείδηση αποτέλεσε ένα τεράστιο εξελικτικό πλεονέκτημα για τους βιολογικούς οργανισμούς που την απέκτησαν και απ’ ότι φαίνεται η λειτουργία της είναι συνδεδεμένη με τη λειτουργία του συμπαθητικού συστήματος και του δικτυωτού σχηματισμού, ώστε μέσα από μια κατάσταση εγρήγορσης οι «αποφάσεις» που ο οργανισμός καταλήγει ασυνείδητα, να υποβάλλονται σε περαιτέρω έλεγχο, όταν παρεμβάλλονται ερεθίσματα ή παράγοντες  που ο οργανισμός τους έχει δώσει μέσω της μνήμης ζωτική ή ιδιαίτερη σημασία. Η καταστολή της συνείδησης και του συμπαθητικού συστήματος στη διάρκεια του ύπνου και η λειτουργία της το υπόλοιπο διάστημα υπακούει στην ίδια λογική. Εξελικτικά η εγρήγορση στη διάρκεια της ημέρας ήταν απαραίτητη για την εύρεση τροφής ή των άλλων προβλημάτων επιβίωσης, που συνεπαγόταν και κινδύνους, γι αυτό και η  διέγερση του συμπαθητικού, ενώ στη διάρκεια του ύπνου, σε ένα ασφαλές καταφύγιο η εγρήγορση δεν ήταν τόσο απαραίτητη, χωρίς να αποσύρεται και τελείως. Στα όνειρα  λειτουργεί σε ένα βαθμό ο ίδιος μηχανισμός επειδή τα όνειρα αποτελούν ένα τμήμα της νευρωνικής δραστηριότητας η οποία συνεχίζεται και στη διάρκεια του ύπνου και όταν το περιεχόμενο αυτής της δραστηριότητας αφορά κάτι που ο εαυτός θεωρεί σημαντικό, μέσω της αύξησης της διέγερσης του συμπαθητικού παρεμβαίνει ο φλοιός και το θυμόμαστε, γίνεται δηλαδή συνειδητό, παραλλαγμένο συχνά για λόγους που η ψυχανάλυση μας έχει εξηγήσει.

Αυτό όμως που θα μας απασχολήσει εδώ αφορά το ερώτημα για τη φύση της συνείδησης ή της σκέψης (αν και αυτές οι δύο έννοιες δεν ταυτίζονται). Ναι, είναι αποτέλεσμα της δραστηριότητας των νευρώνων του εγκεφαλικού φλοιού αλλά η ίδια συνιστά κάποιο φυσικό μέγεθος; Ο Βέλγος βιολόγος που τιμήθηκε το 1974 με το Νόμπελ Ιατρικής, Christian de Duve, λέει ότι θα μπορούσαμε να το δούμε ως ένα πρόβλημα μετατροπής.

O παράγοντας ISIS: Μία συζήτηση του Ταρίκ Αλί με τον Πάτρικ Κόκμπερν.

O παράγοντας ISIS: Μία συζήτηση του Ταρίκ Αλί με τον Πάτρικ Κόκμπερν.
 Πως διαμορφώνεται το σκηνικό στη νοτιανατολική Τουρκία και στη Μέση Ανατολή.
(από το ΒΗΜΑ)

Όλγα Παλαγιά. Το μνημείο της Αμφίπολης χρονολογείται στη Ρωμαϊκή εποχή. (από την ΑΥΓΗ, 17.9.14)

Όλγα Παλαγιά. Το μνημείο της Αμφίπολης χρονολογείται στη Ρωμαϊκή εποχή.

Η Αμφίπολη, το μεγαλύτερο νομισματοκοπείο στην εποχή της

Όταν ο Αλέξανδρος πέρασε στην Ασία, αλλά και τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του πατέρα του Φίλιππου, είχαν σχεδόν εξαντληθεί όλοι οι πόροι του Μακεδονικού κράτους σε χρυσό και ασήμι. Στη συνέχεια με τη νικηφόρα πορεία στην Ασία, ο Αλέξανδρος προμήθευε τη Μακεδονία όλο και με περισσότερο χρυσό και ασήμι. Αυτά μετατρέπονταν σε νόμισμα που κατασκευαζόταν στην Αμφίπολη και την Πέλλα. Όπως αναφέρει ο N. Hammond στην Ιστορία της Μακεδονίας(τ. 9), το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης ήταν το πιο παραγωγικό. Έχει υπολογισθεί ότι σε μια περίοδο δεκαοκτώ ετών έκοψε 13.000.000 ασημένια τετράδραχμα. Η Αμφίπολη και η Πέλλα προμήθευαν χρυσό και ασήμι στη Δύση, στα Βαλκάνια και  στην περιοχή βόρεια της οροσειράς του Ταύρου, στην Ασία. Ανάμεσα στα νομίσματα που είχαν κόψει μέχρι το 328  ήταν και τα νομίσματα του Φιλίππου  που είχαν γίνει τόσο δημοφιλή. Το Δαμάστιο στην  Ήπειρο, που είχε ορυχεία αργύρου, κόβοντας ασημένια νομίσματα για τη Δύση μέχρι το 325 και οι Φίλιπποι κόβοντας χρυσά και ασημένια νομίσματα μέχρι το 328, ήταν δευτερεύοντα νομισματοκοπεία. Η Μακεδονία, ένας ουραγός το 359, είχε γίνει στα τέλη του 330 ο πρώτος τραπεζίτης στον κόσμο και το πλουσιότερο κράτος της Ευρώπης, αξιοποιώντας την κεντρική θέση της στο Βαλκανικό δίκτυο επικοινωνιών και αναπτύσσοντας το θαλάσσιο εμπόριο. Κοπή νομισμάτων στην περιοχή γινόταν  και από την πλευρά των  Παιόνων βασιλέων Πατράου(335-315) και του Αυδολέοντος(315-285), με έμβλημα έναν ιππέα που είχε κράνος με φτερά,  που εκθείαζε το Παιονικό ιππικό που υπηρέτησε στο στρατό του Αλέξανδρου. 
Στα δευτερεύοντα εμβλήματα που χρησιμοποιούνταν στα νομίσματα από το νομισματοκοπείο της Αμφίπολης ήταν το δελφίνι και ο δαυλός. Πέρα από τα κύρια εμβλήματα με το κεφάλι του νεαρού Ηρακλή, τα όπλα του, τον αετό, άλλα δευτερεύοντα εμβλήματα που χρησιμοποιούνταν ήταν ο θύρσος και ο κεραυνός που ανήκαν στη μακεδονική θρησκεία, η προτομή του Πήγασου που αναφερόταν πιθανόν στις ιεροτελεστίες της ανατολικής Μακεδονίας και άλλα. Τα νομίσματα του Αλέξανδρου σε χρυσό και ασήμι, που μνημόνευαν τις νίκες του στην Ασία, είχαν σχεδιαστεί για μεγάλης κλίμακας χρήσεις στην Ασία, πληρωμές ενόπλων δυνάμεων, κατασκευές λιμανιών, πόλεων κλπ και όχι κυρίως για χρήση στη Μακεδονία.

(από την Ιστορία της Μακεδονίας, του N. Hammond)

του Η. Μακρή, από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ο τύμβος στην Αμφίπολη

Ο τύμβος που έχει ανακαλυφθεί στην Αμφίπολη έχει προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον και οι αρχαιολόγοι θα μας πουν βέβαια αυτά που έχουν ανακαλύψει μέσα στον τάφο, που απ' ότι φαίνεται είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Παρ' όλα αυτά δεν βλάπτει μια αναφορά στα γεγονότα εκείνης της περιόδου, όπως περιγράφονται στην Ιστορία της Μακεδονίας(τ. 9), από τον N. Hammond, τον σπουδαίο Βρετανό Ελληνιστή, και τα οποία θα μπορούσαν να μας κατατοπίσουν κάπως με το αν αυτό το ταφικό μνημείο μπορεί να αφορά τον ίδιο τον Αλέξανδρο, τον γιο του Αλέξανδρο Δ´ ή τον πατέρα του Φίλιππο.

Όπως αναφέρει ο N. Hammond στην Ιστορία της Μακεδονίας(τ. 9), τη γνώση μας για την περίοδο 323-301 πΧ(από το θάνατο του Αλέξανδρου μέχρι τη μάχη της Ιψού, που έκρινε τον πόλεμο των επιγόνων) την οφείλουμε στον Ιερώνυμο τον Καρδιανό και στο έργο του Ιστορίαι των διαδόχων, τα επί Αλεξάνδρου πραχθέντα. Αυτός στη διάρκεια ενός μακρότατου βίου, (364-260 πΧ)κατείχε πολλές υψηλές διπλωματικές, στρατιωτικές και διοικητικές θέσεις διαδοχικά υπό τον Ευμένη, τον Αντίγονο, τον Δημήτριο τον Πολιορκητή και τον Αντίγονο Γονατά. Από αυτόν έχουν αντλήσει στοιχεία τόσο ο Αρριανός όσο ο Διόδωρος και ο Κούρτιος, που ασχολήθηκαν με τον Μ. Αλέξανδρο. Ο Αρριανός διάλεξε τον Ιερώνυμο ως κύρια πηγή του για τα “Γεγονότα μετά τον Αλέξανδρο” επειδή ο Ιερώνυμος είχε το προνόμιο να είναι παρών στα γεγονότα και το προσόν να είναι πρακτικός άνθρωπος. 

Το νεότερο απόσπασμα αυτής της περιόδου στο έργο του Ιερώνυμου ασχολείται με την περιγραφή του οχήματος που χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει τη σορό του Αλέξανδρου. Η σορός βαλσαμώθηκε από Αιγύπτιους και Χαλδαίους ιερείς, κάτι που παρέπεμπε σε μια πίστη για τη μετά θάνατο ζωή, που υπήρχε στις θρησκείες των Αιγυπτίων και των Χαλδαίων. Αυτό είναι χαρακτηριστικό της ολοκληρωτικής αλλαγής όσον αφορά τον τρόπο ταφής του σε σχέση με τον πατέρα του Φίλιππο και γενικά τον μακεδονικό τρόπο που ήταν η αποτέφρωση.  Το βαλσαμωμένο σώμα στεφανώθηκε με ένα διάδημα και τοποθετήθηκε σε χρυσό φέρετρο, που είχαν γεμίσει με αρωματικά βότανα. Καθώς η σορός ήταν να μεταφερθεί στις Αιγές, έπρεπε να κατασκευασθεί μια νεκρική άμαξα και το έργο αυτό ανατέθηκε σ' έναν αξιωματικό του Περδίκκα, ονόματι Αρριδαίο. Το σκήνωμα του Αλέξανδρου βρισκόταν ακόμη στη Βαβυλώνα όταν γεννήθηκε ο γιος της Ρωξάνης, πιθανώς τον Αύγουστο του 323. Το βρέφος έλαβε από το “Κοινό των Μακεδόνων” το όνομα Αλέξανδρος και από εκείνη την ημέρα ο Αλέξανδρος Δ´ έγινε συμβασιλέας με το θείο του Φίλιππο Αρριδαίο. Ο Αρριδαίος ήταν ετεροθαλής αδελφός του Αλέξανδρου, με νοητική όμως υστέρηση από μια παιδική ασθένεια, όμως λόγω του σεβασμού που έτρεφαν οι Μακεδόνες για τον βασιλικό οίκο των Τημενιδών επιβλήθηκε ως βασιλιάς με το όνομα Φίλιππος. Επιμελητής της βασιλείας ορίσθηκε ο Περδίκκας, κυρίαρχο πρόσωπο εκείνη την περίοδο μετά το θάνατο του Αλέξανδρου.

Είναι γνωστό από τον Αρριανό ότι η νεκροφόρος άμαξα με τη σορό του Αλεξάνδρου άλλαξε κατεύθυνση στη Δαμασκό και οδηγήθηκε όχι στις Αιγές της Μακεδονίας, αλλά στη Μέμφιδα της Αιγύπτου(Αρρ. Επίγ. 125) και ήρθε έτσι στην κατοχή του Πτολεμαίου. Αυτό ερμηνεύθηκε ως πράξη ανταρσίας εναντίον του βασιλιά Φιλίππου και του Περδίκκα, ο οποίος αποφάσισε να εισβάλει στην Αίγυπτο. Στο δρόμο του από την Δαμασκό για την Αίγυπτο ο Περδίκκας είχε διατάξει τον Πτολεμαίο, στο όνομα των βασιλέων, να παρουσιασθεί στα σύνορα της σατραπείας του. Εκεί είναι πιθανόν ότι ο Πτολεμαίος, αφού δικάστηκε μπροστά στη συνέλευση των Μακεδόνων του στρατού του βασιλιά, απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες. Το επιχείρημα που προέβαλε ο Πτολεμαίος ήταν ότι επιθυμία του Αλέξανδρου διατυπωμένη ήταν να ταφεί στο ιερό του Άμμωνα Δία στην Αίγυπτο. Επιπλέον η ετυμηγορία ήταν μια ένδειξη ότι η πλειοψηφία δεν ήθελε να κάνει έναν εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Πτολεμαίου και ότι προτιμούσε έναν διακανονισμό με διαπραγμάτευση. Αυτή πιθανόν να ήταν και η επιθυμία του Πτολεμαίου, γιατί υπήρχε μικρό όφελος στην εμφάνισή του για δίκη, εάν σκόπευε σε κάθε περίπτωση να πολεμήσει. Ο Πτολεμαίος έτσι εμφανίσθηκε στους Μακεδόνες κάτι σαν φύλακας του τάφου του Αλέξανδρου. Με χαρακτηριστική όμως ισχυρογνωμοσύνη και έχθρα ο Περδίκκας προχώρησε να εισβάλει στην Αίγυπτο. Το πρώτο αίμα χύθηκε σε μια σύγκρουση δίπλα στον Νείλο, που την προκάλεσε ο Περδίκκας τον Ιούλιο του 321.

Τι είναι ο αφρικανικός αιμορραγικός πυρετός. Νόσος Marburg-Ebola

Ο αφρικανικός αιμορραγικός πυρετός είναι μια οξεία, με υψηλή θνητότητα, αιμορραγική ασθένεια. Πυρετός, ερύθημα, αιμορραγία, ηπατική και παγκρεατική φλεγμονή και έντονη καταβολή είναι τα χαρακτηριστικά της νόσου.

Η νόσος οφείλεται στους ιούς Marburg και Ebola της οικογένειας Filoviridae.

O αφρικανικός αιμορραγικός πυρετός που οφείλεται στον ιό Marburg, περιγράφηκε το 1967 στη Γερμανία και τη Γιουγκοσλαβία, όπου εργαζόμενοι σε εγκαταστάσεις παρασκευής εμβολίων αρρώστησαν και πέθαναν μετά από την έκθεσή τους σε μολυσμένους ιστούς αφρικανικών πράσινων πιθήκων από την Ουγκάντα. Που είχαν μολυνθεί οι πίθηκοι δεν ήταν γνωστό αν και ο ιός Marburg είναι ενδημικός στην Αφρική. Επίσης καταγράφηκαν περιπτώσεις στη Νότια Αφρική και την Κένυα. Ο ιός Ebola προκάλεσε επιδημίες στο Σουδάν και το Ζαΐρ το 1976, όπου ήρθαν σε επαφή με μολυσμένους ασθενείς και στο Ζαΐρ σε μόλυνση με βελόνα επίσης από μολυσμένο ασθενή. Η ασθένεια υποτροπίασε στο Σουδάν το 1979 και υπήρχε και ένα απομονωμένο περιστατικό στην Κένυα το 1980. Η έξαρση που παρουσιάσθηκε στο Kikwit στο Ζαΐρ, το 1995, είχε 315 κρούσματα. Επίσης μια απλή περίπτωση στην Ακτή του Ελεφαντοστού σε έναν Σουηδό ερευνητή στη διάρκεια νεκροψίας ενός χιμπατζή πού είχε νοσήσει, το 1994 και ο οποίος ανάρρωσε. Το 1996 μία έξαρση του ιού Ebola στη Γκαμπόν, στην κεντροδυτική Αφρική, είχε 54 νοσήσαντες από τους οποίους πεθάναν οι 41. Την ίδια περίοδο ένας γιατρός μολύνθηκε στη Γκαμπόν πετώντας για τη Ν. Αφρική, όπως και μία νοσοκόμα η οποία κατέληξε. Η πηγή αυτών των εξάρσεων είναι άγνωστη και η φυσική ιστορία της νόσου παραμένει επίσης άγνωστη. Ένας τρίτος ιός της ίδιας οικογένειας των filovirus, με πολύ κοντινή σχέση με τον Ebola, απομονώθηκε το 1989 από ένα είδος πιθήκων(cynomolgus) που πρόσφατα μπήκε στις ΗΠΑ από τις Φιλιππίνες. Οι ιδιοκτήτες του ζώου στις ΗΠΑ εμφάνισαν ορομετατροπή αντίδρασης στον ιό, χωρίς όμως να ασθενήσουν κλινικά.
Η τωρινή επιδημία με πάνω από 1.100 θύματα μέχρι στιγμής, είναι η μεγαλύτερη επιδημία του ιού μέχρι σήμερα.

Ο αφρικανικός αιμορραγικός πυρετός είναι μια συστημική πάθηση που εμπλέκει πολλά όργανα, κυρίως όμως το λεμφικό σύστημα, τους όρχεις, τις ωοθήκες και το ήπαρ. Το ήπαρ εμφανίζει νεκρωτικές εστίες με πολλά έγκλειστα ηωσινόφιλα, διαφορετικά από αυτά του κίτρινου πυρετού. Εναποθέσεις ινώδους βρίσκονται στο νεφρικό σπείραμα, γεγονός που μπορεί να συνοδεύεται από διάχυτη ενδαγγειακή πήξη. Υπάρχει επίσης οίδημα και διάχυτη φλεγμονή στον εγκέφαλο.

Η περίοδος επώασης είναι 3 με 9 ημέρες στον ιό Marburg και 3 με 18 ημέρες στον ιό Ebola. Η έναρξη της νόσου είναι απότομη, με ισχυρό πονοκέφαλο, πόνο στην πλάτη και μυϊκούς πόνους και μερικές φορές και πόνο στην κοιλιά. Σ' αυτό το στάδιο η ασθένεια δεν διαφοροποιείται εύκολα από την ελονοσία, τον τυφοειδή πυρετό και άλλες βακτηριακές λοιμώξεις, ρικετσιώσεις ή ιώσεις. Περίπου στην τρίτη ημέρα εμφανίζεται ναυτία, εμετός και ακατάσχετη διάρροια με βλεννώδη και αιματηρό περιεχόμενο. Η διάρροια μπορεί να συνεχίσει για αρκετές ημέρες. Ένα κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα εμφανίζεται στον κορμό και εξαπλώνεται και στο υπόλοιπο σώμα. Την 4η με 5η ημέρα η κατάσταση του ασθενούς γίνεται κρίσιμη, με υψηλό αδιάκοπο πυρετό και αλλαγή του επιπέδου συνείδησης, που περιλαμβάνει σύγχυση, επιθετικότητα ή λήθαργο. Εμφανίζονται αυθόρμητες αιμορραγίες σε θέσεις ενέσεων, όπως και αιματέμεση, μέλαινες κενώσεις, αιμοπτύσεις και σε ασθενείς σε κύηση, αυτόματη έκτρωση με μαζική αιμορραγία. Η νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να είναι το τελικό γεγονός. Ο θάνατος συμβαίνει από την 8η μέχρι την 17η ημέρα, συνήθως την 8η με 9η. Η ανάρρωση συνοδεύεται από αίσθημα κόπωσης, ανορεξία, απώλεια βάρους, απώλεια μαλλιών και συχνά από ψυχολογικά προβλήματα.

Τα χαρακτηριστικά εργαστηριακά ευρήματα είναι η λευκοπενία, θρομβοπενία, αύξηση του χρόνου προθρομβίνης, αύξηση των ηπατικών ενζύμων, της αμυλάσης και η παρουσία πρωτεϊνουρίας. Ηλεκτροκαρδιογραφικά ευρήματα σημαίνουν μυοκαρδιακή βλάβη.

Το αντιγόνο μπορεί να ανιχνευθεί στην οξεία φάση με τη μέθοδο ELISA. Εναλλακτικά μπορεί να απομονωθεί ο ιός στην οξεία φάση, από το αίμα, το ήπαρ και άλλα όργανα με ενοφθαλμισμό σε ινδικά χοιρίδια ή με κυτταρικές καλλιέργειες. Το αντίσωμα ανιχνεύεται με ανοσοφθορισμό και ELISA στη διάρκεια της δεύτερης εβδομάδας της ασθένειας.

Θεραπεία και πρόγνωση.

Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Η υποστηρικτική θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση υγρών, ηλεκτρολυτών, αίματος, αιμοπεταλίων και πλάσματος για να ελεγχθεί η αιμορραγία. Περιτοναϊκή διάλυση ή νεφρική κάθαρση και ηπαρίνη για τη διάχυτη ενδαγγειακή πήξη συνιστώνται αλλά η αποτελεσματικότητά τους στον αφρικανικό αιμορραγικό πυρετό δεν έχει τεκμηριωθεί. Η μετάγγιση αίματος από ασθενείς που έχουν αναρρώσει φαίνεται να έχει αποτέλεσμα σε μια μη ελεγχόμενη μελέτη στο Kikwit, στο Ζαΐρ. Η παρουσία αιμορραγίας δείχνει πολύ χαμηλή πρόγνωση. Η θνητότητα στον ιό Marburg, στη Γερμανία σε σχολαστικές νοσοκομειακές συνθήκες ήταν 22% το 1967 και στις συνθήκες στο Ζαΐρ ήταν 90% το 1976 και 78% το 1995.

Επειδή το φυσικό ρεζερβουάρ της νόσου δεν είναι γνωστό δεν μπορούν να προταθούν και κάποια ειδικά μέτρα πρόληψης. Η ενδονοσοκομειακή διασπορά μπορεί να ελαχιστοποιηθεί με την αυστηρή επιτήρηση των υγρών και του αίματος των ασθενών, σε μονωμένες εργαστηριακές μονάδες και την κατάλληλη απολύμανση.

-Cecil. Textbook of Medicine, 22nd edition.

οφθαλμούς αντί οφθαλμού και οδόντας αντί οδόντος.

Σε μια συζήτηση μεταξύ του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι και του Μπρεντ Σκόουκροφτ, αμφότεροι σύμβουλοι Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ στο παρελθόν, που παρουσιάζεται στο “η Αμερική και ο κόσμος” (εκδόσεις Λιβάνη, 2010), ο Σκόουκροφτ λέει ότι "οι Ισραηλινοί έχουν ένα δόγμα. Απαντούν στη βία με πολλαπλάσια βία. Κι αυτή η τακτική έφερνε αποτελέσματα κάποτε. Όχι πια". Και θέτουν και οι δύο το ερώτημα κατά πόσο σε πενήντα για παράδειγμα χρόνια από σήμερα θα υπάρχει κράτος που λέγεται Ισραήλ, αν οι ΗΠΑ υποχρεωθούν για διάφορους λόγους, να αποχωρήσουν από τη Μέση Ανατολή και δεν έχει υπάρξει μια ειρηνική διευθέτηση των σχέσεων του Ισραήλ με τους γείτονές του και πρώτα απ' όλα με τους Παλαιστίνιους. Πόσο θα αντέξει; Επισημαίνουν δε ότι αυτή η τακτική του Ισραήλ είναι απόρροια επιθετικών λογικών, που προϋποθέτουν ως δεδομένη μια επερχόμενη πολεμική σύγκρουση της Δύσης με τους φανατικούς του Ισλάμ, που οδηγεί όμως αναπόφευκτα και σε μια συνολική καταδίκη του ισλαμικού κόσμου. Μια λογική που εκτός από τον έλεγχο των πετρελαίων και την ασφάλεια του Ισραήλ, αποτέλεσε βασικό παράγοντα για την μονομερή επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, που αποδείχθηκε καταστροφική για τις ΗΠΑ, αφού σήμερα το Ιράκ είναι υπό διαμελισμό, ουσιαστικά εκτός ελέγχου και οι ΗΠΑ έχουν αποχωρήσει, ενώ μαίνεται η σύγκρουση μεταξύ σουνιτών και σιιτών. Μια λογική που προωθούσε και την πολεμική σύγκρουση με το Ιράν η οποία, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Μπρεζίνσκι, θα είχε γίνει επί Μπους του νεότερου αν δεν υπήρχε η αποτυχία του Ιράκ. Μια γενικότερη σύγκρουση που τουλάχιστον η σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ δεν την αποδέχεται και γιατί οι σχέσεις της Δύσης με το 1 δισεκατομμύριο διακόσια εκατομμύρια μουσουλμάνους δεν μπορεί να είναι σχέση σύγκρουσης αλλά και γιατί μια τέτοια σύγκρουση θα είχε ανυπολόγιστες συνέπειες για όλους και πρώτα και κύρια για την παγκόσμια σταθερότητα.

Έτσι μια λύση του Παλαιστινιακού προβλήματος, που είναι κομβικό στο πλέγμα των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής, θα πρόσφερε μια ασφαλέστερη και διαρκέστερη λύση και για το κράτος του Ισραήλ. 

«Πεθαίνει, κυρία μου, αποφασίστε, θα τον σώσουμε ή όχι;»(από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Εδωσα στον γιατρό, στο τμήμα ΩΡΛ, 400 ευρώ για μία επέμβαση. 

Αν δεν τα έδινα, θα περίμενα δύο μήνες για το χειρουργείο», 

γράφει ένας απ’ τους ασθενείς στο edosafakelaki.org.

«Πεθαίνει, κυρία μου, αποφασίστε, θα τον σώσουμε ή όχι;» ΜΑΡΙΛΗ ΜΑΡΓΩΜΕΝΟΥ

του Ανδρέα Πετρουλάκη (από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Το αιματηρό στάτους κβο Ισραήλ και Παλαιστίνης

Το αιματηρό στάτους κβο Ισραήλ και Παλαιστίνης. 
Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι πολιτικοί βολεύονται με την κατάσταση και φοβούνται να αναλάβουν το κόστος μιας σοβαρής ειρηνευτικής διαδικασίας(από το ΒΗΜΑ)

..σε καλή μερηά ! του Γ. Ιωάννου

QUE FAIRE, του Γ. Ιωάννου

Bob Dylan - Knocking on Heavens door (Movie version 1973 - Pat Garrett a...

Τα «ματωμένα» smartphones. Aνήλικοι πεθαίνουν στα ορυχεία του Κονγκό για τα μέταλλα των συσκευών μας. (από το ΒΗΜΑ)

Η ΚΒΑΝΤΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Μια γεωμετρική ερμηνεία των βασικών αρχών της κβαντικής μηχανικής.

Ένα άρθρο από τον φίλο μαθηματικό Γιώργο Μπαντέ.

Μια γεωμετρική ερμηνεία των βασικών αρχών της κβαντικής μηχανικής.
Γιώργος Μπαντές
e-mail : mpantes_2@yahoo.gr

ΠΕΡΙΛΗΨΗ .
Στο άρθρο αυτό, οι αρχές αβεβαιότητας και συμπληρωματικότητας,
αποδίδονται στο χωρόχρονο, μέσω της φυσικοποίησης της έννοιας του σημείου.
Κάθε τροχιά ενός υλικού σώματος συνίσταται σε έναν πεπερασμένο αριθμό
χωρικών μηκών και χρονικών διαρκειών, βημάτων, τα οποία εξαρτώνται από την
ορμή και την ενέργεια του σώματος. Αυτά είναι τα «σημεία» και οι «στιγμές»
αντίστοιχα στο χώρο και στο χρόνο, της κίνησης του σώματος.
Η φυσική τους ύπαρξη , δηλαδή η ασυνέχεια του χώρου και του χρόνου,
δίνουν μια νέα ερμηνεία στα θεμέλια της κβαντομηχανικής. Οι αρχές της
αβεβαιότητας μεταφέρονται στην κβάντωση του χωρόχρονου από τα υλικά σώματα
και ερμηνεύονται έτσι φυσικότερα μέσα από τη μήτρα όλων των περιγραφών :το
χωρόχρονο.

ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΑ ΚΒΑΝΤΑ .
Θα αποδώσουμε μια φυσική σημασία στην έννοια του «κβαντικού γεγονότος»
του επίπεδου χωρόχρονου: του σημείου στο χώρο και της στιγμής στο χρόνο.
Έχοντας συνδέσει τις γεωδαισιακές του χωρόχρονου με τις τροχιές ελεύθερων
σωμάτων, θα προκύψει ότι η ερμηνεία μας των σημείων και των στιγμών θα
σχετίζεται με τα σώματα και τις κινήσεις τους.

Εγκώμιο της απραξίας.

Στο παρακάτω κείμενο χρησιμοποιούνται αποσπάσματα του βιβλίου "εγκώμιο της απραξίας" του Φρανσουά Ζυλλιέν, προσπαθώντας να κάνω μια παρουσίασή του.

Francois Jullien(2 Ιουνίου 1951-).
Καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος
"Γλώσσες και πολιτισμοί της Ανατολικής Ασίας"
στο Paris Diderot Univercity.
Πρώην πρόεδρος του Διεθνούς Κολεγίου Φιλοσοφίας
(1995-1998)
και της Γαλλικής Ένωσης Κινεζικών Σπουδών
(1988-1990).

Ο Γάλλος φιλόσοφος Φρανσουά Ζυλλιέν, ένας από τους διαπρεπέστερους σινολόγους της εποχής μας, στο “εγκώμιο της απραξίας- η αποτελεσματικότητα στην κινεζική σκέψη”(Μετάφραση Θάνος Σαμαρτζής, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2013)λέει ότι όλος ο δυτικός τρόπος σκέψης είναι προτυπολογικός, με την έννοια ότι κατ' αρχήν δημιουργεί πρότυπα, στόχους και στη συνέχεια αναζητά τα μέσα που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίησή τους με τον πιο άμεσο δυνατό τρόπο. Αυτός ο τρόπος σκέψης έχει τη βάση του στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη και απαιτεί τη συνδρομή δύο ανθρώπινων ικανοτήτων. Πρώτον της νόησης που σύμφωνα με τον Πλάτωνα “συλλαμβάνει το άριστο”, το πρότυπο. Και δεύτερον, της θέλησης, η οποία καλείται να εντάξει αυτό το ιδεατό πρότυπο στην πραγματικότητα. Στην πολιτική σκέψη διαμορφώνουμε ιδεατά πρότυπα της Πολιτείας, τα οποία κατόπιν θα πρέπει να πραγματώσουμε. Αυτό το βλέπουμε ήδη στον Πλάτωνα. Η εφαρμογή θα απαιτήσει την άσκηση μιας ισχυρής πίεσης πάνω στην πραγματικότητα. Μπορεί να απαιτήσει μια επανάσταση. Όμως ακόμη κι όταν δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό το ιδεατό πρότυπο, αυτό δεν χάνει την αξία του. Θα χρησιμεύσει ως υπόδειγμα, ως σημείο αναφοράς και από τον “ουρανό” των ιδεών θα καθοδηγεί τις πράξεις μας. Η κλασική Ελληνική σκέψη με τον Αριστοτέλη αναζήτησε και ένα ενδιάμεσο επίπεδο, ανάμεσα στο ιδεατό πρότυπο και στο επίπεδο της πραγμάτωσης αυτού του προτύπου. Δηλαδή ανάμεσα στη θεωρία και το επίπεδο της πράξης.  Ο Αριστοτέλης επεξεργάστηκε την ιδέα της φρόνησης της οποίας η λειτουργία είναι να συνδέει τον ιδεατό τύπο με την εφαρμογή του, κι έτσι να μειώνει το μεταξύ τους χάσμα. Σε κάθε περίπτωση όμως είμαστε βαθιά επηρεασμένοι από την ιδέα πως τα δυο επίπεδα, τη θεωρία και την πράξη, τα χωρίζει μια απόσταση που είναι αδύνατο να μηδενιστεί.

Ο Ελληνικός στοχασμός δεν εξαντλείται στον προτυπολογικό τρόπο σκέψης. Την προκλασική περίοδο, στην Ελλάδα της αρχαϊκής εποχής, ο Οδυσσέας για παράδειγμα δεν διαμορφώνει ιδεατά πρότυπα ούτε και αναζητά πως θα τα εφαρμόσει στην πράξη. Ο Οδυσσέας ονομάζεται πολύτροπος, δηλαδή πολυμήχανος, η δύναμή του έγκειται στο ότι ξέρει να εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις προς όφελός του. Είναι σε θέση να εντοπίσει προς τα που κινείται η κατάσταση και πως μπορεί να την εκμεταλλευθεί. 
Μια ομηρική λέξη η μήτις σημαίνει την ικανότητα να αξιοποιείς τις περιστάσεις, να αντιλαμβάνεσαι πως εξελίσσεται η κατάσταση και να εκμεταλλεύεσαι την πορεία που σε ευνοεί. Ο Δίας όταν κατακτά την εξουσία παντρεύεται τη Μήτιδα, ώστε να διασφαλίσει ότι η εξουσία του θα είναι στερεωμένη στις συγκυρίες, πως δεν θα κινδυνέψει να ανατραπεί από αυτές. Όταν αναπτύχθηκε στην Ελλάδα η φιλοσοφία, την κλασική περίοδο, έπαψε να χρησιμοποιείται σαν ιδέα επειδή κυριάρχησε η ιδέα του προτύπου, της ιδεατής μορφής, του μόνου που πρέπει να επιδιώκουμε.

Στην κινεζική σκέψη, όπως την παρουσιάζει ο Φρανσουά Ζυλλιέν, η αποτελεσματικότητα νοείται διαφορετικά.

Άνθρωπος Περιβάλλον Διάστημα

Δελτίο Τύπου

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Τόπος: Εντευκτήριο ΕΚΠΑ Κωστής Παλαμάς (Ακαδημίας 48 και Σίνα, 1^ος όροφος)

6 Ιουνίου 2014, 17:00- 21:30

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου), διοργανώνεται στα πλαίσια του ΠΜΣ: «Περιβάλλον και Υγεία. Διαχείριση Περιβαλλοντικών Θεμάτων με Επιπτώσεις στην Υγεία», της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με Επιστημονική Υπεύθυνη την Καθηγήτρια κ. Πολυξένη Νικολοπούλου-Σταμάτη, ημερίδα με θέμα «Άνθρωπος /Περιβάλλον /Διάστημα».

Η ημερίδα θα λάβει χώρα στο Εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών «Κωστής Παλαμάς» (Ακαδημίας 48 και Σίνα, 1ος όροφος) στις 6 Ιουνίου 2014, τις ώρες 17:00- 21:30.

Η Ημερίδα πραγματεύεται τους άρρηκτους δεσμούς του Ανθρώπου με το Περιβάλλον και το Διάστημα. Η Γη δέχεται συνεχώς από το Διάστημα ροή ενέργειας και μάζας, και επομένως, οι συνθήκες που επικρατούν στο Διαστημικό περιβάλλον επιδρούν στο Γήινο περιβάλλον και δημιουργούν το Διαστημικό καιρό (Space Weather). Η επίδραση αυτή προκαλεί συνέπειες τόσο στα τεχνολογικά συστήματα όσο και στην υγεία των έμβιων όντων του πλανήτη μας. Αλλά και ο άνθρωπος δεν κοιτάζει μόνο με θαυμασμό προς το Σύμπαν και τα αστέρια... Επεμβαίνει!

Είναι γνωστό ότι βιολογικά όργανα, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος, λειτουργούν ταυτόχρονα και σαν ηλεκτρομαγνητικά όργανα και επομένως, μπορούν να παράγουν ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα παρατηρείται και σε κυτταρικό επίπεδο, όπως στα μιτοχόνδρια και τους μικροσωληνίσκους του κυτταροσκελετού. Ενδιαφέρον είναι ότι η δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων και των μικροσωληνίσκων έχει συνδεθεί με την νεοπλασία και μάλιστα με τον καρκίνο, όπως περιγράφεται στο φαινόμενο Warburg. Δεδομένου δε ότι η βιολογική ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον που κατακλύζεται από ηλεκτρομαγνητικά πεδία τεχνητής αλλά και φυσικής προέλευσης, η αλληλεπίδραση των δημιουργούμενων πεδίων πρέπει να θεωρείται δεδομένη και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τι μπορεί να συμβαίνει στην καρδιά και ιδιαίτερα στο ρυθμό της.

Πόσο συνειδητοποιεί ο άνθρωπος ότι είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένος με το περιβάλλον και όχι μόνο το γήινο, όπως συνηθίζουμε να το βιώνουμε και να το προσδιορίζουμε, αλλά και πέρα από αυτό μέχρι το Διάστημα, το γνωστό σήμερα ως Γεωδιάστημα (Geospace); Τη σέβεται αυτή τη σχέση και την αντιμετωπίζει με δέος ή παραγνωρίζει την αλληλεπίδραση που δέχεται και παίζει επικίνδυνα επιστημονικά παιχνίδια;

οι αυτοδιοικητικές εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ

Αποδείχθηκε και εκ του αποτελέσματος ότι η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει στενά πολιτικό χαρακτήρα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, εντάσσοντάς τες στο δίπολο μνημονιακές-αντιμνημονιακές δυνάμεις και στον δημοψηφισματικό χαρακτήρα για την απομάκρυνση της Κυβέρνησης, κατεβάζοντας στην μεγάλη πλειοψηφία των Δήμων στενά κομματικά σχήματα, δεν απέβησαν συνολικά προς όφελός του, παρά τα καλά αποτελέσματα που έφερε στην Αθήνα και την Αττική. Πολύ περισσότερο που γινόταν ταυτόχρονα και οι ευρωεκλογές και θα μπορούσε να επικεντρώσει σε αυτές την έκφραση της δυσαρέσκειας για την Κυβέρνηση, αν και αυτό είναι συζητήσιμο αλλά ας πούμε ότι η πολιτική συγκυρία το επέτρεπε. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές θα μπορούσε να υποστηρίξει ευρύτερα σχήματα, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τον χαρακτήρα των θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και δείχνοντας ως μελλοντική Κυβέρνηση που θέλει να εμφανίζεται, ότι θέλει να δρα ενωτικά συσπειρώνοντας ευρύτερες δημιουργικές και πολύτιμες για τις τοπικές κοινωνίες και τη χώρα δυνάμεις, ότι δεν θα κυβερνήσει μόνος του κλπ. Έτσι θα συγκάλυπτε και τις μεγάλες αδυναμίες που έχει σε αυτοδιοικητικά στελέχη, αλλά και στις οργανώσεις του που αντικειμενικά είναι πολύ κατώτερες των απαιτήσεων των γενικών ποσοστών υποστήριξης που σήμερα συγκεντρώνει. Έτσι τη δεύτερη Κυριακή των ευρωεκλογών θα πήγαινε με διαφορετικό αέρα που θα ενίσχυε τα ποσοστά του. Στην Θεσσαλονίκη δηλαδή για παράδειγμα, γιατί δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει τον Μπουτάρη; Ή αντίθετα ο επιτυχημένος συνδυασμός στον Δήμο Αριστοτέλη, τον Δήμο όπου υπάρχει η αντιπαλότητα για τα μεταλεία χρυσού, με έναν υποψήφιο ευρύτερης αποδοχής, όπου οποιοσδήποτε άλλος κομματικός υποψήφιος μάλλον δεν είχε ελπίδα απέναντι στις δυνατότητες που είχε ο συνδυασμός του απερχόμενου Δημάρχου Πάχτα; Στην Αθήνα ή την Αττική, που υπήρχε ο κίνδυνος της ακροδεξιάς, ας πούμε ότι υπήρχε μια δικαιολογία ότι χρειαζόταν υποψηφιότητες με νέα άφθαρτα πρόσωπα που θα λειτουργούσαν και σαν αντίβαρο στην άνοδο της Χρυσής Αυγής, μιας δύναμης με φασιστικές αντιλήψεις. Στην πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων κάτι τέτοιο δεν ίσχυε.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν τη δική τους λογική, η μεγάλη πλειοψηφία ψηφίζει με βάση την αποτελεσματικότητα των υποψηφίων να βελτιώσουν την καθημερινότητα στις πόλεις τους και τα χωριά τους. Υπάρχουν μικρές και μεγαλύτερες διαπλοκές ατομικών και τοπικών συμφερόντων και μηχανισμών που τις εξυπηρετούν και αν θέλει κάποιος να αντιπαρατεθεί σε πρακτικές που θεωρεί επιζήμιες για την τοπική κοινωνία, χρειάζονται οι ευρύτερες δυνατές συσπειρώσεις.

Νομίζω ότι οι αιτίες για αυτή την πολιτική συμπεριφορά είναι η ελαττωματική επαφή με την πραγματικότητα και τις διεργασίες που γίνονται στην Ελληνική κοινωνία στην προσπάθειά της να βγει από την κρίση. Αυτό φανερώνουν και τα κατά καιρούς σαλπίσματα για “γενικό ξεσηκωμό”. Αλλά και ο εγκλωβισμός σε ανελαστικά σχήματα, όπως ο γενικός διαχωρισμός σε μνημονιακές-αντιμνημονιακές δυνάμεις ή σε ιδεοληψίες “καθαρότητας”, δίνουν μεν κομματικά οφέλη αλλά και αυτά χωρίς μακρινό ορίζοντα και συνολικά δεν οδηγούν σε αποτελεσματικές διεξόδους. Εξάλλου οι πολιτικές συγκυρίες μεταβάλλονται και μια ανελαστική στάση σε βγάζει έξω από το παιχνίδι. Αλλιώς πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτοσαμποτάρει τη δυνατότητά του να παίξει έναν πρωταγωνιστικό κυβερνητικό ρόλο. 

Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται. Του Γ. Ιωάννου.

του Γ. Ιωάννου

Νίκος Καββαδίας • Ιδανικός Κι Ανάξιος Εραστής

 

(Το παρακάτω μικρό αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία, είναι από το βιβλίο «Ένα Τραγούδι και Μια Ιστορία» του Ηρακλή Ευστρατιάδη, (εκδόσεις Τουμπής), και μου το έστειλε ο φίλος Γιάννης Αικατερινάρης).     Το «ιδανικός και ανάξιος εραστής» είναι ένα από τα υπέροχα ποιήματα του Νίκου Καββαδία που μελοποιήθηκε από τον Γιάννη Σπανό το 1975 και εμπεριέχεται στην Ανθολογία Γ'.   Ας δούμε όμως ποια ήταν τα γεγονότα που ενέπνευσαν τον Νίκο Καββαδία να γράψει το συγκεκριμένο του ποίημα. Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στην Άπω Ανατολή, στο Νικόλσκι Ουσουρίσκι, μια μικρή πόλη της Μαντζουρίας, κοντά στην περιοχή του Χαρμπίν.  Ο Νίκος ήταν το δεύτερο παιδί του Χαρίλαου και της Δωροθέας Καββαδία, οι οποίοι είχαν ακόμη τρία παιδιά, την Ευγενία, τον Δημήτρη και τον Αργύρη.   Ο πατέρας τους Χαρίλαος είχε την ρώσικη υπηκοότητα και διατηρούσε επιχείρηση εισαγωγών εξαγωγών, τροφοδοτώντας κυρίως τον τσαρικό στρατό, στον οποίο υπηρετούσε και ως έφεδρος αξιωματικός. Η μητέρα τους Δωροθέα καταγόταν από την κεφαλονίτικη εφοπλιστική οικογένεια των Αγγελάτων.    Το 1914, με τις εξεγέρσεις στη Μαντζουρία αλλά και σε ολόκληρη την Κίνα, ο Χαρίλαος Καββαδίας έφερε την οικογένεια του πίσω στην Ελλάδα, στην Άσσο και στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς, κοντά στους παππούδες.

                                                ΚΑΛΟ  ΠΑΣΧΑ!

το μονοξείδιο του άνθρακα και το φαινόμενο Warburg στον καρκίνο

Για το φαινόμενο Warburg έχει ξαναγίνει αναφορά και στο Ο καρκίνος και το φαινόμενο(effect) Warburg. Σύμφωνα με αυτό στα καρκινικά κύτταρα γίνεται μετάπτωση, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, από την οξειδωτική φωρφορυλίωση ή την αερόβια αναπνοή που γίνεται στα μιτοχόνδρια ως κύρια μορφή παραγωγής ενέργειας στα ευκαρυωτικά κύτταρα, σε μορφές παραγωγής ενέργειας εκτός των μιτοχονδρίων, σε αναερόβιες διαδικασίες στο κυτταρόπλασμα. Αν γίνει αυτή η μεταστροφή τότε το καρκινικό κύτταρο συνεχίζει αυτόν τον τρόπο παραγωγής ενέργειας ακόμη και αν αποκατασταθεί η παροχή οξυγόνου στο περιβάλλον του καρκινικού κυττάρου.

Το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) είναι γνωστό για τις τοξικές του ιδιότητες. (Συνδέεται με την αιμοσφαιρίνη με συνεκτικότητα περίπου 250 φορές περισσότερο από το οξυγόνο, εκτοπίζοντάς το από την αιμοσφαιρίνη, έτσι σε συγκέντρωση στον αέρα γύρω στα 0,1% μπορεί να αποβεί θανατηφόρο). Αλλά, σύμφωνα με μία αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Cancer Research» από ερευνητές στο Beth Israel Deaconess Medical Center στη Βοστώνη,  θα μπορούσε, σε μικρές ασφαλείς δόσεις, να αποδειχθεί ευεργετική για θεραπευτικούς σκοπούς, στη θεραπεία του καρκίνου.

Σύμφωνα με τη μελέτη, το μονοξείδιο του άνθρακα είναι σε θέση να αντιστρέψει το φαινόμενο Warburg των καρκινικών κυττάρων, προκαλώντας έτσι το θάνατό τους. Ο οργανισμός παράγει φυσιολογικά μικρές ποσότητες CO σε συνθήκες οξειδωτικού στρες, μέσω της αυξημένης έκφρασης ενός γονιδίου που παράγει ένα ένζυμο την οξυγενάση της αίμης. (η οξυγενάση της αίμης είναι ένα ένζυμο που καταλύει την αποδόμηση της αίμης, σε χολερυθρίνη, με τη μεσολάβηση ενός ακόμη ενζύμου, σίδηρο και μονοξείδιο του άνθρακα). Σε όγκους αυτό το γονίδιο είναι ανενεργό και δεν μπορούν να παραχθούν επαρκείς ποσότητες του CO.

Φαίνεται ότι το CO αναγκάζει τα μιτοχόνδρια να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους, που στα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ ελαττωμένη έως καταργημένη, όπως αποδεικνύεται από την αύξηση της κατανάλωσης οξυγόνου από τα μιτοχόνδρια με την χορήγησή του, με αποτέλεσμα μέσω της παραγωγής ελεύθερων ριζών να οδηγηθούν σταδιακά στον κυτταρικό θάνατο όπως συμβαίνει και με τα υγιή κύτταρα. Τα υγιή κύτταρα μετέπεσαν σε μια κατάσταση χειμερίας νάρκης που τα προστάτευσε από τις κυτταροτοξικές επιδράσεις, όπως εξήγησε ο κύριος συγγραφέας Leo Otterbein.

Οι ερευνητές στο Beth Israel Deaconess Medical Center, χορήγησαν μέσω εισπνοής με μάσκες μια ασφαλή δόση του μονοξειδίου του άνθρακα για μία ώρα κάθε μέρα σε ποντίκια με καρκίνο του προστάτη, για μία περίοδο τεσσάρων έως έξι εβδομάδων. Παράλληλες μελέτες έδειξαν ότι το CO ευαισθητοποιεί τα καρκινικά κύτταρα οδηγώντας στη θεραπεία του όγκου, χωρίς να επηρεάζει τα υγιή κύτταρα.
http://www.univadis.gr/medical-news/8ff68e097e7613fb9082c753044cdcf2?WT.mc_id=UNI_UNL_WED_GR_gr_38

Yellow Moon - The Neville Brothers

Saxafunk - The Neville Brothers, "Family Groove"