Με το πρόσφατο "εγέρθητου, όλοι όρθιοι..., τώρα μπαίνει ο Αρχηγός..." και τις απειλητικές κινήσεις προς όσους αργούσαν να ..εγερθούν, έγινε το πρώτο σοκ. Μια αποκάλυψη του τι πρεσβεύουν οι φασίστες της "Χρυσής Αυγής" , τι κοινωνία θέλουν να επιβάλλουν. Μια κοινωνία κοπάδι, που θα υπακούει τυφλά στον Μεγάλο Αρχηγό, το "υπέρτατο ον", με την "οργάνωση" στο ρόλο των μαντρόσκυλων που θα επιβάλουν αυτή την τυφλή υποταγή, επειδή θεωρούν ότι μόνο με αυτό τον τρόπο η "φυλή" θα πάει μπροστά. Πράγματι, πριν πολλούς αιώνες οι "φυλές" κατά κανόνα με αυτό τον τρόπο πορεύονταν, μόνο με τη βία και το μίσος για τους άλλους και ήταν η γέννηση της Δημοκρατίας σ' αυτό τον τόπο, την Ελλάδα, που έδειξε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, όπου οι άνθρωποι ωριμάζουν, γίνονται πολίτες που μπορούν να συναποφασίζουν, να παράγουν πολιτισμό και έτσι να γίνονται πιο αποτελεσματικοί. Έτσι δημιουργήθηκε όλος ο σύγχρονος πολιτισμός.
Και μετά από εκείνο το πρώτο σοκ, αντί να προσπαθήσουν να τα "μαζέψουν" λίγο, να καμουφλαριστούν κάπως, έδειξαν στη συνέχεια ότι μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν. Τη βία. Δημιουργώντας τάγματα εφόδου έχουν ξεχυθεί με καδρόνια και μαχαίρια και αύριο με καραμπίνες, για να παίξουν το ρόλο του προστάτη, εκεί όπου οι μηχανισμοί της Πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των πολιτών, δεν το κάνουν.
Τη βία μόνο ξέρουν να ασκούν και στις δημόσιες αντιπαραθέσεις τους, όταν διαφωνούν οι άλλοι μαζί τους, όπως είδαμε και τον βουλευτή και ..."θεωρητικό" της οργάνωσης να βιαιοπραγεί δημόσια στους συνομιλητές του. (Και επειδή στην "οργάνωσή" τους το παίζουν ότι ακολουθούν ..και καλά, τους στρατιωτικούς κώδικες, λένε πουθενά αυτοί οι κώδικες ότι γρονθοκοπείς και μάλιστα γυναίκα, όσες δικαιολογίες και να φέρεις;).
Σε μια κοινωνία, όπως η Ελληνική, που οι θεσμοί της έχουν καταρρακωθεί, με μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, που προσπαθεί να κρατήσει τη συνοχή της και να ανασυνταχθεί, παρ' όλη την αποδεδειγμένη ανεκτικότητά της(ή και την ...πλάκα που μπορεί να κάνει μέχρι ένα σημείο), η έξαρση της βίας αποτελεί θρυαλλίδα για ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Υπάρχει η άποψη ότι η δράση τέτοιων ομάδων είναι αποτέλεσμα της κρίσης και της μη λειτουργίας των θεσμών της Πολιτείας. Αυτό είναι αλήθεια ως προς το ότι ένα σημαντικό μέρος των πολιτών ψήφισε, ενίσχυσε τέτοιες δράσεις, είτε για να δείξει την αντίθεσή του στη δραματική υποβάθμιση της θέσης του, είτε για διάφορους λόγους ιστορικούς, πολιτικούς κλπ, νοιώθει μια συγγένεια με κάποιες ή περισσότερες διακηρύξεις τους. Όμως τέτοιου είδους ζηλωτές, κυρίως αξιοποιούν την κρίση για να επιβάλλουν τις ιδεοληψίες τους, για τον ναζισμό, τον μεγάλο Αρχηγό που θα μας σώσει, τον .."homo nordicus" που έχουν για πρότυπο, τους Παττακούς και τους Παπαδόπουλους κλπ, όλα αυτά τα ...υποδείγματα του αρχαίου Ελληνικού δημοκρατικού πνεύματος. Η κρίση απλά τους θρέφει.
Δεν μπορεί να αποτελέσει όμως καμιά δικαιολογία, επειδή υπάρχει πολλή και αιματηρή ιστορική πείρα.
Είναι πρότυπα που δεν μπορούν να ξεπεράσουν το επίπεδο του μίσους από πλευράς συναισθημάτων. Για παράδειγμα να δημιουργήσουν πολιτισμό. Στην κλίμακα των συναισθημάτων ως αντίδραση στο φόβο έχουν μόνο το μίσος γι αυτό χειρίζονται κυρίως αυτά τα δύο συναισθήματα, τον φόβο και το μίσος. Η κοινωνία δεν πρέπει να δείξει ότι τους φοβάται. Ούτε να πέσει στην παγίδα της κλιμάκωσης της βίας. Η ανασύνταξη της κοινωνίας και των θεσμών της σε πνεύμα ισονομίας, δικαιοσύνης και ελευθερίας, η εμπέδωση κλίματος ασφάλειας, το ξεπέρασμα της κρίσης, είναι αυτό που θα περιορίσει στο ελάχιστο την επιρροή τους.
Και μετά από εκείνο το πρώτο σοκ, αντί να προσπαθήσουν να τα "μαζέψουν" λίγο, να καμουφλαριστούν κάπως, έδειξαν στη συνέχεια ότι μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν. Τη βία. Δημιουργώντας τάγματα εφόδου έχουν ξεχυθεί με καδρόνια και μαχαίρια και αύριο με καραμπίνες, για να παίξουν το ρόλο του προστάτη, εκεί όπου οι μηχανισμοί της Πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των πολιτών, δεν το κάνουν.
Τη βία μόνο ξέρουν να ασκούν και στις δημόσιες αντιπαραθέσεις τους, όταν διαφωνούν οι άλλοι μαζί τους, όπως είδαμε και τον βουλευτή και ..."θεωρητικό" της οργάνωσης να βιαιοπραγεί δημόσια στους συνομιλητές του. (Και επειδή στην "οργάνωσή" τους το παίζουν ότι ακολουθούν ..και καλά, τους στρατιωτικούς κώδικες, λένε πουθενά αυτοί οι κώδικες ότι γρονθοκοπείς και μάλιστα γυναίκα, όσες δικαιολογίες και να φέρεις;).
Σε μια κοινωνία, όπως η Ελληνική, που οι θεσμοί της έχουν καταρρακωθεί, με μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, που προσπαθεί να κρατήσει τη συνοχή της και να ανασυνταχθεί, παρ' όλη την αποδεδειγμένη ανεκτικότητά της(ή και την ...πλάκα που μπορεί να κάνει μέχρι ένα σημείο), η έξαρση της βίας αποτελεί θρυαλλίδα για ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Υπάρχει η άποψη ότι η δράση τέτοιων ομάδων είναι αποτέλεσμα της κρίσης και της μη λειτουργίας των θεσμών της Πολιτείας. Αυτό είναι αλήθεια ως προς το ότι ένα σημαντικό μέρος των πολιτών ψήφισε, ενίσχυσε τέτοιες δράσεις, είτε για να δείξει την αντίθεσή του στη δραματική υποβάθμιση της θέσης του, είτε για διάφορους λόγους ιστορικούς, πολιτικούς κλπ, νοιώθει μια συγγένεια με κάποιες ή περισσότερες διακηρύξεις τους. Όμως τέτοιου είδους ζηλωτές, κυρίως αξιοποιούν την κρίση για να επιβάλλουν τις ιδεοληψίες τους, για τον ναζισμό, τον μεγάλο Αρχηγό που θα μας σώσει, τον .."homo nordicus" που έχουν για πρότυπο, τους Παττακούς και τους Παπαδόπουλους κλπ, όλα αυτά τα ...υποδείγματα του αρχαίου Ελληνικού δημοκρατικού πνεύματος. Η κρίση απλά τους θρέφει.
Δεν μπορεί να αποτελέσει όμως καμιά δικαιολογία, επειδή υπάρχει πολλή και αιματηρή ιστορική πείρα.
Είναι πρότυπα που δεν μπορούν να ξεπεράσουν το επίπεδο του μίσους από πλευράς συναισθημάτων. Για παράδειγμα να δημιουργήσουν πολιτισμό. Στην κλίμακα των συναισθημάτων ως αντίδραση στο φόβο έχουν μόνο το μίσος γι αυτό χειρίζονται κυρίως αυτά τα δύο συναισθήματα, τον φόβο και το μίσος. Η κοινωνία δεν πρέπει να δείξει ότι τους φοβάται. Ούτε να πέσει στην παγίδα της κλιμάκωσης της βίας. Η ανασύνταξη της κοινωνίας και των θεσμών της σε πνεύμα ισονομίας, δικαιοσύνης και ελευθερίας, η εμπέδωση κλίματος ασφάλειας, το ξεπέρασμα της κρίσης, είναι αυτό που θα περιορίσει στο ελάχιστο την επιρροή τους.
1 σχόλιο:
Κύριε Πετρίδη,
Έχετε νομίζω απόλυτο δίκιο στην διαπίστωση πως μόνο η εμπέδωση κλίματος ασφάλειας, ισονομίας και δικαιοσύνης θα αποτελέσουν ανάχωμα στην εξάπλωση των αντιλήψεων και των πρακτικών βίας, όπως αυτές εκφράζονται από μια οργάνωση του τύπου της Χρυσής Αυγής.
Για το δραματικό έλλειμμα όμως σήμερα των παραπάνω κοινωνικών αγαθών και την «κρίση» στην Ελλάδα σήμερα, νομίζω πως η Χρυσή Αυγή, δηλαδή μια άκρως περιθωριακή μέχρι πρότινος πολιτική δύναμη, είναι από τους τελευταίους παράγοντες που θα είχαμε το δικαίωμα να ενοχοποιήσουμε!
Επίσης, οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που την στήριξαν εκλογικά, στην συντριπτική τους πλειοψηφία ΔΕΝ υιοθετούν ούτε και κατ’ελάχιστο τα προτάγματα του Εθνικοσοσιαλισμού.
Νομίζω πως η ψήφος τους, πρέπει να γίνει νοητή σαν μια γκριμάτσα αηδίας. Γκριμάτσα αηδίας, απέναντι από την μια στην σαπίλα που αναδύει το πολιτικό προσωπικό, αυτό που ήταν στο τιμόνι της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, και από την άλλη, στην υποκρισία και τον αρνητισμό που αποπνέει το κομμάτι εκείνο των πολιτικών, που έπαιζε τον ρόλο του αντιπολιτευόμενου.
Όλοι λένε πως μέρες που ζούμε είναι ιστορικές. Η οργή και η απελπισία πρέπει να δώσει της θέση της στην νηφάλια κρίση όσον αφορά τα αίτια της εθνικής μας κατάντιας. Η ορθή αιτιολόγηση θα υποδείξει αυτόματα και την κατεύθυνση της λύσης.
Και συζητώντας για τα αίτια, πρέπει κατά την γνώμη μου να υπογραμμίσουμε , εκτός του γεγονότος ότι η άνοδος της απήχησης της Χ.Α. είναι ένα απλώς ένα βασικό παράγωγο, ένα υποπροϊόν της γενικής παρακμής, ότι η ιδεολογία και οι πρακτικές της(όπως πολύ γλαφυρά περιγράφονται στην ανάρτηση), βρίσκονται στον πάτο της λίστας με το ποιοί είναι αυτοί που ευθύνονται για τα όσα βιώνουμε σήμερα ως οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο.
Κι αυτό γιατί τελευταία υπάρχει ο κίνδυνος να πέσουμε στην εξής παγίδα: ασχολούμενοι με την Χρυσή Αυγή, να χάσουμε το δάσος, δηλ. το τσουνάμι της τυφλής, χωρίς δημιουργική διέξοδο οργής, και τον από παντού, από παλιά, σε πολλά επίπεδα και με πολλούς τρόπους ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ της Ελληνικής κοινωνίας, κατά τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω , η εκτόξευσή της Χ.Α. στο 7% και οι «μπούφλες» στην(και από την)
Κανέλη, μοιάζει να είναι απλώς ένα ακόμα νέο επεισόδιο, που προοιωνίζει τα επόμενα …
Δημοσίευση σχολίου